آدرس:

گیلان غرب کیلومتر 26 جاده قصر شیرین

تلفن:

09188346219-09186802060

قانون معادن

قانون معادن

 قانون معادن :ایران دارای منابع معدنی غنی است و سابقه ای دیرینه در فعالیت های معدنی دارد. برای تنظیم و اداره این بخش حیاتی، ایران قوانین و مقررات جامع معدنی را وضع کرده است. این مقاله کاوش عمیقی از چشم‌انداز آیین نامه قانون معدن در ایران ارائه می‌کند که قوانین کلیدی، مقررات و رویه‌های صدور مجوز را پوشش می‌دهد. 

فصل اول: قانون جدید معادن و مقررات کلی

ماده ۱: تعاریف

۱- اصطلاحات به کار رفته در این قانون با معانی که در ادامه بیان می‌شوند مورد استفاده قرار می‌گیرند:
الف- معدن: هر نوع سنگ و ماده معدنی که در زمین و یا زیر زمین مانند قیر،آهن وجود دارد و مورد استخراج قرار می‌گیرد.
ب- معدن خام: هر نوع سنگ و ماده معدنی که به شکل خام و بدون فرآوری در زمین و یا زیر زمین وجود دارد.
ج- معدن فرآوری شده: هر نوع سنگ و ماده معدنی که پس از استخراج و فرآوری، قابلیت استفاده دارد.
د- معدنکاری: فعالیت‌هایی که در جهت استخراج و فرآوری معادن انجام می‌شود.
هـ- معدن‌دار: شخص حقیقی یا حقوقی که مالکیت، امتیاز، سهام یا هر گونه حق دیگری در قبال یک معدن یا چند معدن دارد.
و- واحد معدنی: هر سازمان یا شرکت که به صورت تخصصی در زمینه استخراج و فرآوری معادن فعالیت می‌کند.
ز- زمین معدنی: زمینی که حاوی معدن است.

ماده ۲: مالکیت معادن

۱- معادن خاص متعلق به دولت  ایران می‌باشد و هیچ گونه مالکیت خصوصی بر آن صورت نمی‌گیرد.
۲- به استثنای معادنی که مالکیت آن برای دیگران مقرر شده است، حق استخراج و فرآوری معادن متعلق به واحدهای معدنی است.

ماده ۳: امتیازات معدنی

۱- امتیازات معدنی به دو صورت «اعتباری» و «صادراتی» صادر می‌شود.
۲- امتیاز معدنی اعتباری به واحد معدنی اعطا می‌شود تا برای یک مدت معین به استخراج و فرآوری معدن در یک منطقه خاص بپردازد.
۳- امتیاز معدنی صادراتی به واحد معدنی اعطا می‌شود تا بتواند محصولات فرآوری شده را صادر کند.

فصل دوم: مجوزها و دفاتر معدنی

ماده ۴: مجوزهای معدنی

۱- هیچ گونه فعالیتی در زمینه استخراج و فرآوری معادن بدون دریافت مجوز معدنی مجاز نمی‌باشد.
۲- مجوزهای معدنی در قانون معادن شامل مجوز اکتشاف، مجوز بهره‌برداری و مجوز فرآوری معدن می‌باشد.
۳- دریافت مجوز معدنی برای افراد حقوقی و حقیقی امکان‌پذیر است و شامل شرایط و مقررات خاصی است که توسط وزارت صنعت، معدن و تجارت تعیین می‌شود.

ماده ۵: دفاتر معدنی

۱- هر واحد معدنی باید توسط مدیر عامل معدن ، دفتر معدنی خود را ایجاد کند و تمامی فعالیت‌های مربوط به استخراج و فرآوری معدن را در آن به ثبت برساند.
۲- دفتر معدنی شامل اسناد و مدارکی است که نشان دهنده مالکیت، امتیاز، حقوق و مسئولیت‌های واحد معدنی است.
۳- دفتر معدنی می‌تواند توسط مقام‌های مسئول نظارت و بازرسی معدنی بررسی شود.

فصل سوم: مالیات و حقوق ورودی

ماده ۶: مالیات معادن

۱- واحدهای معدنی مکلفند به دولت مالیات معدن پرداخت کنند که نرخ آن توسط وزارت امور اقتصادی و دارایی تعیین می‌شود.
۲- مالیات معدنی باید به صورت منظم و به موقع پرداخت شود.

ماده ۷: حقوق ورودی

۱- واحدهای معدنی مکلف به پرداخت حقوق ورودی به دولت هستند.
۲- نرخ حقوق ورودی توسط وزارت صنعت، معدن و تجارت تعیین می‌شود.

فصل چهارم: نظارت و بازرسی

ماده ۸: نظارت و بازرسی

۱- وزارت صنعت، معدن و تجارت مسئول نظارت و بازرسی بر فعالیت‌های معدنی است.
۲- ناظران معدنی می‌توانند به صورت دوره‌ای و یا در صورت لزوم، به صورت ناگهانی وارد واحدهای معدنی شوند و فعالیت‌های آنها را بررسی کنند.
۳- واحدهای معدنی مکلف به همکاری با ناظران معدنی هستند و باید درخواست‌های آنها را به صورت کامل و به موقع پاسخ دهند.

نمونه یک معدن و ماشین آلات در حال کار در معدن می باشند که در قانون معادن نام برده شده است.

 

فصل پنجم: تخلیه و ترکیب معادن

ماده ۹: تخلیه معدن

۱- در صورتی که معدنی به دلیل عدم صلاحیت فنی یا اقتصادی برای استخراج و فرآوری، تخلیه شود، معدنکار مکلف به اطلاع رسانی به واحد معدنی و نظارت معدنی است.
۲- واحد معدنی باید در اسرع وقت پس از دریافت اطلاعیه تخلیه، فرآیند تخلیه و بازسازی معدن را آغاز کند.

ماده ۱۰: ترکیب معدن

۱- در صورتی که دو یا چند معدن به دلیل مشابه بودن شرایط جغرافیایی، فنی و اقتصادی در یک منطقه قرار دارند، معدنکار می‌تواند درخواست ترکیب آنها را به نظارت معدنی ارائه دهد.
۲- نظارت معدنی پس از بررسی شرایط و مقررات مربوط به ترکیب معدن، مجوز ترکیب معدن را صادر خواهد کرد.

فصل ششم: جرایم و مجازات‌ها

ماده ۱۱: جرایم و مجازات‌ها

۱- هرگونه نقض قوانین و مقررات معدنی، مشمول جرایم و مجازات‌های قانونی می‌باشد.
۲- جرایم معدنی شامل عدم دریافت مجوز معدنی، تخلیه معدن بدون اطلاع به مراجع ذی‌صلاح، فروش معدن بدون مجوز و سایر جرایم مشابه است.
۳- مجازات‌های قانونی شامل جریمه مالی، توقیف مواد و تجهیزات، تعلیق مجوز فعالیت و سایر مجازات‌های مشابه است.

فصل هفتم: اختیارات وزارت صنعت، معدن و تجارت

ماده ۱۲: اختیارات وزارت صنعت، معدن و تجارت

۱- وزارت صنعت، معدن و تجارت مسئول تنظیم و اجرای قوانین و مقررات معدنی است.
۲- وزارت صنعت، معدن و تجارت مجاز به تعیین نرخ مالیات، حقوق ورودی و سایر مقررات مالی موردنیاز در زمینه معادن است.
۳- وزارت صنعت، معدن و تجارت مجاز به صدور مجوزهای معدنی و نظارت بر فعالیت‌های معدنی است.

فصل هشتم: انتقال و تسویه وضعیت معادن

ماده ۱۳: انتقال و تسویه وضعیت معادن

۱- معدنکار می‌تواند به شرط دریافت موافقت قبلی نظارت معدنی، حقوق و مزایای مربوط به معدنی که دراختیار دارد را به فرد یا شرکت دیگری انتقال دهد.
۲- در صورتی که معدنکار قصد تسویه وضعیت معدن را دارد، باید با نظارت معدنی تماس بگیرد تا روند تسویه وضعیت را آغاز کنند.

ماده ۱۴: مسئولیت معدنکار در تسویه وضعیت

معدنکار مسئول تهیه گزارش مالی و فنی مربوط به معدنی که قصد تسویه وضعیت آن را دارد، است.

ماده ۱۵: ترک معدن

۱- در صورتی که معدنکار قصد ترک فعالیت در معدن را دارد، باید با نظارت معدنی تماس بگیرد تا روند ترک معدن را آغاز کنند.
۲- معدنکار باید پس از ترک معدن، محل فعالیت را به حالت اولیه بازگردانده و مواد زائد را به دفع مناسب برساند.

فصل نهم: اختصاصات نظارت معدنی

ماده ۱۶: اختصاصات نظارت معدنی

نظارت معدنی مسئول انجام بررسی‌های فنی، اقتصادی و محیطی مرتبط با فعالیت‌های معدنی است و می‌تواند به منظور رعایت قوانین و مقررات معدنی، از معدنکاران درخواست ارائه گزارش‌های مالی و فنی مربوط به فعالیت‌های معدنی خود داشته باشد.

فصل دهم: اختصاصات قوه قضائیه

ماده ۱۷: اختصاصات قوه قضائیه

در صورتی که معدنکار علیه قوانین و مقررات معدنی تقلب کند یا در فعالیت‌های معدنی خود به نقض قوانین مرتکب شود، قوه قضائیه مجاز به اتخاذ اقدامات قانونی و مجازات‌های لازم خواهد بود.

فصل یازدهم: مقررات پایانی

ماده ۱۸: تعاریف

در این قانون، اصطلاحات زیر به معنای ذیل به کار می‌روند:
۱- معدن: شامل کانسارها، سنگ‌های معدنی، مواد معدنی و هرگونه ماده طبیعی ،مانند معدن قیر و سنگ که به دلیل وجود خاصیت‌های اقتصادی و صنعتی، قابل استخراج و فرآوری باشد.
۲- معدنکار: شخص حقوقی یا حقیقی که به منظور استخراج و فرآوری مواد معدنی، فعالیت انجام می‌دهد.
۳- واحد معدنی: واحدی که برای استخراج و فرآوری مواد معدنی تأسیس شده است به طور مثال شرکت معدنی گیلسونایت ماد و می‌تواند شامل معدن باشد.
۴- نظارت معدنی: سازمانی که به منظور نظارت و کنترل بر فعالیت‌های معدنی تشکیل شده است.

ماده ۱۹: تعاریف دیگر

تمامی اصطلاحات و عبارات به کار رفته در این قانون و مقررات اجرایی آن، مطابق با تعاریف واضح و مشخص آنها در قوانین و مقررات مربوط به معادن، تعبیه و تفسیر خواهند شد.

پایان متن

این قانون به منظور تنظیم فعالیت‌های معدنی در کشور، به تأیید مجلس شورای اسلامی رسیده است و پس از ابلاغ به وزارت صنعت، معدن و تجارت و اعمال مقررات اجرایی، به اجرا خواهد رسید.

به طبقه‌بندی و تنظیم فعالیت‌های معدنی، بهبود بهره‌وری در زمینه استخراج و فرآوری مواد معدنی، حفاظت از محیط زیست و توسعه اقتصادی کشور هدف این قانون است. با تأیید این قانون، حقوق و تعهدات مالکان و معدنکاران به شکل واضح و مشخص تری تعریف شده و مسئولیت‌های آنها در قالب قوانین و مقررات مشخص شده است.

این قانون در چارچوب قوانین و مقررات مربوط به معادن، نظارت و کنترل بر فعالیت‌های معدنی را به عهده سازمان نظارت معدنی قرار می‌دهد و همچنین مشخصات واحدهای معدنی و شرایط استخراج و فرآوری مواد معدنی را تعیین می‌کند.

2 نظر

ارسال نظر

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.